ဂ်ပန္ျပည္မွ ေအာက္ေမ့ဘြယ္ရာ စာတေစာင္
ရမည္းသင္းတြင္ ေစာင့္ေနစဥ္အတြင္း ဂ်ပန္ျပည္ႏွင့္ စာအဆက္အသြယ္မ်ား ရရွိေလသည္။ စာရရွိေသာ ရဲေဘာ္မ်ား၏မ်က္ႏွာမွာ ပါးစပ္က နားရြက္တြင္ တက္ခ်ိတ္ေတာ့မတတ္ျဖစ္ေနျပီး၊ စာကိုအစိမ္းလိုက္ပဲမ်ိဳခ်ေတာ့မလို ျမင္ရေလသည္။
စစ္အတြင္းကာလ၌ ရာသီအလိုက္ ထုတ္လုပ္ေသာ ပို႔စ္ကဒ္မ်ားတြင္ ပန္းခ်ီဆရာသည္ ပန္းမ်ားႏွင့္အတူ ၾကင္နာ ေသာႏွလံုးသားျဖင့္ အားတက္ဖြယ္ရာ စကားလံုးမ်ားကိုပါ ေရးခ်ယ္တင္ဆက္ေပးေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ပန္းခ်ီဆရာမ ခိယ ခ်ိကုဆ၏လက္ရာမ်ားကို ႏွစ္သက္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုထံမွ တတိယေျမာက္သမီးမိန္းခေလးေမြးဖြားျခင္းႏွင့္ မိခင္ေရာ ခေလးပါက်န္းမာစြာရွိၾကေၾကာင္း စိတ္သက္သာေစရန္ သတင္းပို႔ေလသည္။
တပ္ခြဲ၏စါရင္းကိုင္ ဗိုလ္K (အမည္ရင္းမဟုတ္)က-
“ဒီစာ ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါအံုး”ဟုဆိုကာ ပို႔စ္ကဒ္တခုေပးေလသည္။
ဤပို႔စ္ကဒ္သည္ ဗိုလ္K ေငြထိန္းထံ လိပ္စာတပ္ထားျပီး ပို႔သူမွာ မေမ့ႏိုင္ေသာ ထိုတပ္စုမႈးျဖစ္ေလသည္။ ေရးသားထားသည္မွာ-
“တပ္ခြဲ၌ က်န္ရစ္ေနေသာ ငါ့စုေငြအေကာင့္မွေငြမ်ားကို ပို႔ေပးလိုက္ပါ”ဟုသာပါရွိေလသည္။ ေန႔စဥ္လိုလိုပင္ ေငြထိန္းထံက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဤကဲ့သို႔ေသာ ရိုင္းျပသည့္စာမ်ားအား မွ်ေဝခံစားေသာအားျဖင့္ ထုတ္ျပတတ္ေလသည္။
ဤစာႏွင့္ပတ္သက္၍ ခံစားမိသည္မွာ-
“အတူစုေဝးေရာက္ရွိလာၾကျပီး ၆လခန္႕အခ်ိန္ကာလတြင္ အိုးတစ္လံုးထဲမွ အစာမ်ားကို အတူတကြ အညီအမွ် စားေသာက္ၾကျပီး ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ အသက္ရွည္မည္ဟုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာႏိုင္ေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကို-
“ေနေကာင္းၾကလား၊ သတိထားေနၾကေနာ္” ေလာက္ေသာ ႏႈတ္ဆက္စကားေလးေတာင္မွ မေရးႏိုင္ဘူးလား”ဟု သူ႕ကို ေမးလိုက္ခ်င္သည္။
ဒီလူသည္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကို သတိမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေအးစက္မာေၾကာေသာ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ေပလား။ သူေဆးရံုတက္စဥ္က ေျပာေသာစကားမ်ားက ျဖတ္ဆို
ေခါင္းထဲ အစီအရီ ဝင္လာသည္။
“ျမန္မာစစ္ေရးအေျခအေနက တေန႔တေန႔ အင္အားဆုတ္ယုတ္လာေနတယ္။ အထုတ္အပိုးျပင္ထားဖို႔အခ်ိန္က နီးကပ္လာေနျပီလို႔ တြက္ေနၾကတဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေငြစုစာအုပ္ကို ဘယ္မွာထားရမလဲ၊ ဘာလဲ-လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး။ ေဆးရံုတက္ေနတုန္းက ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို ေမ့သြားျပီလား။” လို႔ သူ႕ဆီကို စာျပန္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္-
“ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ေသးသိမ္တဲ့စိတ္ျဖစ္ေပၚေနတာကို အလြန္ေနာင္တ ရမိပါတယ္။”ဟူေသာ ျပန္စာကို တပ္ခြဲမႈး စစ္ဆင္ေရးကိစၥျဖင့္ ရခိုင္သို႔ မထြက္ခြါခင္တြင္ ရရွိခဲ့ေပသည္။
ႏွစ္လမ်ားကုန္လြန္ခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၉၅၁ခုႏွစ္ ေႏြဦးေပါက္တရက္တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ထိုလူ႕ထံမွ တယ္လီဖံုးလာ၏။ အလုပ္သမားသမဂၢ၏အလုပ္အမႈေဆာင္တာဝန္ခံအျဖစ္ ေႏြဦးေပါက္ညီလာခံကို တက္ေရာက္ရန္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္မ်ားသည့္ၾကားထဲမွ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကို တယ္လီဖံုးလမ္းညႊန္စာအုပ္တြင္ ရွာေဖြ၍ ဆက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၏။
ကၽြန္ေတာ္၏ရိုင္းျပၾကမ္းတမ္းေသာ စကားမ်ားက အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ႕ေမးရိုးကို လက္သီးျဖင့္ထိုးသည့္ႏွယ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ ဥပကၡာျပဳလ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အခင္မပ်က္္ဘဲ သတိရသည္ကို ဝမ္းသာမိေလသည္။
ထိုေန႔ညက သူသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ မထယ္ဝါေသာအိမ္သို႔ လာေရာက္ခဲ့ေလသည္။ ယခင္က အေၾကာင္းမ်ားကို သတိမရေတာ့ဘဲ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ က်န္းမာစြာျဖင့္ မိမိတို႔၏ သက္ဆိုင္ရာအလုပ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည္ကို ေက်နပ္အားရေနၾကေပသည္။
ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္၊ သူ၏ဆႏၵျဖင့္ ဗိုလ္ၾကီးယာမဒအပါအဝင္ ၃ေယာက္သား အီဇုေဒသတြင္ ဆံု၍ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားကို ဒူးတိုက္ စျမံဳ႕ျပန္ၾကေလသည္။ ၃ေယာက္သား ခ်စ္ခင္မႈက ယေန႔ထက္တိုင္ တင္းက်ပ္စြာခိုင္ျမဲေနေလသည္။
အိုဂဆဝါရကိုယ္ပိုင္တပ္သားမ်ားသည္ စစ္ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ၾကားခဲ့ရျခင္းမ်ိဳးမရွိဘဲ တိုက္ရင္းခိုက္ရင္း အေတြ႕အၾကံဳျဖင့္ စစ္သားျဖစ္လာၾကသူက မ်ားေပသည္။ စစ္သားမ်ားစုေဆာင္းသည့္ကာလသည္လည္း သူ၏ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီး(ဟန္းနီးမြန္း)အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။
သူသည္ စိတ္ေကာင္းရွိျပီး ရိုင္းေသာ္လည္း မုန္း၍မရေသာ ပင္ကိုယ္စရိုက္ရွိသူျဖစ္၍ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား၏ခ်စ္ခင္မႈကိုရရွိထားေပသည္။ ကံဆိုးသည္မွာ သူသည္ စာမတတ္ရွာဘဲ၊ သတို႔သမီးထံမွစာေရာ သတို႔သမီးထံေပးစာေရာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကဝိုင္းဖတ္ေပး ေရးေပးရေလသည္။
ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားက သူ႔အေၾကာင္း အစံု သိထားၾကသျဖင့္ အျမင္က်ယ္က်ယ္ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ သူ႕ကို သီးညည္းခံၾကေလသည္။ ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ေရးေသာစာျဖစ္သျဖင့္ အတြင္းစာသားမ်ားကို ေပါက္တတ္ကရ ထည့္ေရးလႊတ္ခံရျခင္း၊ ေခ်ာက္က်ေအာင္ေနာက္ေျပာင္ျခင္း၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား၏ အေလွာင္ခံရျခင္းမ်ားရွိေသာ္လည္း သူသည္ လံုးဝ စိတ္ဆိုးဟန္မျပဘဲ ဥပကၡာျပဳကာ ေနႏိုင္ေပသည္။
ဘက္ခ္ရိုးမေတာင္တန္းကို ေက်ာ္ျဖတ္စဥ္ ဝါးေတာၾကီးမ်ားကိုျမင္၍ ဒီဝါးေတြနဲ႔ ထီးတို႔ မီးပံုးတို႔ လုပ္ေရာင္းခ်င္စိတ္ေပါက္ေသာ တပ္သားသည္လည္း အိုဂဆဝါရကိုယ္ပိုင္တပ္သား တဦးျဖစ္ေပသည္။
သူသည္ ပတ္တေရာင္တပ္သားအျဖစ္ တာဝန္ကိုထမ္းေနစဥ္ ၾကံဳရပံုမွာ အရာရွိကလည္း စစ္ေဆးေရးလာေနခိုက္ ထိုလူအား ကာကြယ္ေရးစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ေမးေလရာ-
“ကၽြန္ေတာ္ အဲဒါေတြမသိဘူး”ဟု ေသြးေအးေအးျဖင့္ပင္ ျပန္ေျဖေလရာ ပတ္တေရာင္အရာရွိပင္ မွင္တက္မိသြားေလသည္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူ႔ကိုခ်ထားေသာ တာဝန္မွ ပတ္တေရာင္လွည့္ခ်ိန္မပါေသာ အျခားအလုပ္ဘက္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းခိုင္းလိုက္ရ၏။ ထိုကေလးဆန္ေသာ အျပစ္ကင္းေသာလူသည္လည္း ကံဆိုးစြာပင္ ေမယုေရလက္ၾကား စစ္ဆင္ေရးတြင္ က်ဆံုးခဲ့ရွာေလသည္။
No comments:
Post a Comment