ျမန္မာစစ္မ်က္ႏွာ (၇)

စစ္ကိုေမ့သြားေစေသာ ဗန္ေကာက္ျမိဳ႕တြင္း

ဗန္ေကာက္ျမိဳ႕တြင္း၌ အခ်ိန္မေရြး က်ေရာက္ႏိုင္ေသာ စစ္ေဘးအႏၱရာယ္ မလံုျခံဳမႈလကၡဏာ စသည္တို႔ လံုးဝမျမင္ရေခ်။ ရုပ္ရွင္ရံုမ်ားတြင္ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ရုပ္ရွင္ကားမ်ား ျပသေနျပီး ညကလပ္မ်ား၌လည္း strip shows ေဖာ္ခၽြတ္ကပြဲမ်ားျဖင့္ စည္ကားလ်က္ အသြားအလာမပ်က္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွလြဲလွ်င္ စစ္ကိုသတိရပံု မေပၚၾကေပ။

ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္ေသာထိုင္းတြင္ ေယာက်ာ္းမ်ားသည္ တသက္တြင္ တစ္ၾကိမ္ ယဥ္ေက်းမႈအရ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ေခတၱဝင္ၾကရေသာ ဓေလ့ရွိေလရာ အဝါေရာင္သဃၤန္းဝတ္ထားေသာ မ်ားျပားေသာရဟန္းေတာ္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရေလသည္။

ျမိဳ႕တြင္း၌ ဗုဒၶဘာသာဘုရားေက်ာင္းမ်ားက အမ်ားအျပားေတြ႕ျမင္ရျပီး အထူးသျဖင့္ Wat Phra Kaeo ဝတ္ဘုရားေကးအိုး၏ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ ပိႆုကာလက္ရာမ်ားက ရင္သတ္ရႈေမာျဖစ္ရေပသည္။ ေရွးေခတ္အခါက အႏုပညာလက္ရာမ်ား ယေန႕ထက္တိုင္ မူမပ်က္ဘဲ က်န္ရစ္ေနေသးသည္။

ေျမြေဟာက္ေသြးမွထုတ္လုပ္ေသာ အဆိပ္ေျဖေဆး vaccine ကိုဝယ္ရန္ Snakes Farm Institute သို႔ သြားရာ ပစၥည္းျပတ္ေနသည္ႏွင့္ၾကံဳရ၏။

ျမိဳ႕ထဲေဆးဆိုင္မ်ားတြင္ တဆိုင္ဝင္တဆိုင္ထြက္ ရွာဝယ္ရ၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဘုရားမသျဖင့္ လိုအပ္သည့္အေရအတြက္ရရွိျပီး ေသာင္းထိုက္ေသာ ဤေဆးပစၥည္းမ်ား လက္ဝယ္ရွိေနသည့္အတြက္ ရတနာထုတ္ရသည့္ႏွယ္ ေပ်ာက္ပ်က္မည္စိုး၍ တကိုင္ကိုင္ျဖင့္ လက္က ခ်မရဲေပ။ ေျမြဆိပ္ေျဖေဆးအတြက္ ရတက္မေအးခဲ့ရေသာ ဆရာဝန္႔အပူလံုးမွာမူ က်သြားေပသည္။

ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ေနေရာင္ေအာက္တြင္ မီးကင္ထားသည့္ႏွယ္ျဖစ္ေနေသာ လမ္းမေပၚတြင္ ဖိနပ္မပါဘဲ ဥဒဟိုသြားလာေနၾကေသာလူမ်ားကိုၾကည့္၍ အံ့ၾသရ၏။ ရထားေမာင္းေသာလူကလည္း ဖိနပ္မပါ။

ျမိဳ႕ထဲသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးတြင္ လူ႕စြမ္းအင္ကို အသံုးျပဳ၍ ေရြ႕လ်ားေသာ စက္ဘီးယာဥ္(ဆိုက္ကား)ကိုေတြ႕ရ၏။ သက္ေတာင့္သက္သာ ထိုင္ႏိုင္ျပီး ေလဟာျပင္ထဲတြင္ေရြ႕လ်ားသျဖင့္ ေပ်ာ္စရာပင္ေကာင္းေသးေတာ့၏။

သြားလိုရာခရီးကိုလည္း ဆိုက္ကားဆရာထံ ေမးျမန္းစံုစမ္းႏိုင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ကေတာ့ အလြန္အဆင္ေျပေသာ ယာဥ္ျဖစ္ေလသည္။

အခ်ိန္အားရလွ်င္ ဆိုက္ကားျဖင့္ ျမိဳ႕တြင္း ဟိုနားဒီနား လည္ပတ္စီး၍ စကားစျမည္ေျပာလို႔ရျခင္း လၻက္ရည္ဆိုင္သို႔ ပို႔ေပးျခင္းျဖင့္ အဆင္ေျပစြာ အပမ္းေျဖလို႔လည္းရေပသည္။