မီးဖြားျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ရပ္မ်ား။
တပ္စုဗိုလ္ယာမဒသည္ တပ္ဖြဲ႕စီးစဥ္ကတဲက ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေလသည္။ စစ္ပြဲတြင္ ရႈံးနိမ့္လာေသာ ဂ်ပန္တပ္မ်ားသည္ ေတာင္ငူအေရွ႕ဖက္တြင္ရွိေသာ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ အက်ဥ္းသားမ်ားအျဖစ္ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရေလသည္။
စစ္အတြင္း၌ ယာမဒစံသည္ ဗိုလ္အျဖစ္မွ ဗိုလ္ၾကီးရာထူးသို႔တိုးကာ ထိုစစ္သံု႔ပန္းမ်ားကို ကြပ္ကဲရေလသည္။ ထိုအက်ဥ္းေထာင္ရွိ ျမန္မာတာလီစာေရးသည္ မၾကာခဏ ဗိုလ္ၾကီးယာမဒႏွင့္ စကားစျမည္ေျပာေလ့ရွိသည္။ ဗိုလ္ၾကီးယာမဒသည္ တင္းၾကပ္စြာ သတိေပးခံထားရေသာ္လည္း ထိုတာလီစာေရး၏ သေဘာရင္းမွန္ကို အကဲခတ္မိသျဖင့္ လက္ခံစကားေျပာေလ၏။
ထိုတာလီစာေရးသည္ တျခားလူမဟုတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္က ရမည္းသင္းတြင္ မီးဖြားေပးရေသာ လူနာ၏ခင္ပြန္း ျဖစ္ေနေလသည္။
“အီနဂခိဆရာဝန္ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲမသိဘူး။ အဖမ္းမ်ားခံရျပီး အစာမွစားရရဲ႕လားလို႔ စိတ္ပူေနမိတယ္။ ဘယ္မွာရွိေနလဲဆိုတာ သိရင္ေျပာျပစမ္းပါ။”ဟု ဆိုေလသည္။
ဗိုလ္ၾကီးယာမဒက-
“အီနဂခိဆရာဝန္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပဲ။ ရမည္းသင္းမွာလည္း အတူတူပဲ။ သူ ျမန္မာလူမ်ိဳးကို မီးဖြားေပးခဲ့တဲ့ကိစၥလဲ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ ဆရာဝန္က ဂ်ပန္ျပန္သြားျပီး ဟိုမွာ ဆရာဝန္လုပ္ေနျပီျဖစ္လို႔ စိတ္ပူစရာမရွိေတာ့ဘူး။”ဟု ေျပာျပရာ အလြန္ဝမ္းေျမာက္သြားသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။
၄င္းက-
“မာစတာ၊ မနက္ဖန္ကစျပီး ကၽြန္ေတာ္က ေန႔လယ္စာ ထမင္းဗူးကို ျပင္ဆင္လာခဲ့မယ္။ အားမနာပါနဲ႔။ ေက်ာက္ထုတဲ့အလုပ္လဲ သေဘာေလာက္ပဲလုပ္ပါ။ စစ္ေဆးေရးလာတဲ့အခါေလာက္သာ ဟန္ျပလုပ္ရင္ ရတယ္။ နာရီကိုလဲ မိနစ္၃၀ေလာက္ ျမန္ထားလိုက္ပါ။ ၅နာရီထိုးရင္ ျပန္လို႔ရတယ္။” ဟု သက္သာေအာင္ ၾကံဖန္ေပးေလသည္။
“အကယ္၍ စစ္ေဆးေရးက ေစာျပန္လို႔ ေတြ႕တဲ့အခါ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာရီက ၅နာရီထိုးေနလို႔ ျပန္တာလို႔သာ ေျပာလိုက္။ က်န္တာ ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္သာထား၊ မာစတာကို ဘာမွ ျပႆနာမတက္ေစရဘူး။”ဟူေသာ ဂ်ပန္စစ္သံု႔ပန္းမ်ားကို သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ေပးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ၾကားရေလသည္။
ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ေရာ ရဲေဘာ္မ်ားပါ အေတာ္ အေနေခ်ာင္ခဲ့ရသည္ဟု ဗိုလ္ၾကီးယာမဒက ျပန္လည္ေျပာျပေလသည္။
“ဒီလူဟာ ဂ်ပန္ဆရာဝန္ တေယာက္က ျပဳသြားခဲ့တဲ့ေက်းဇူးကို မေမ့ပဲ ဂ်ပန္စစ္သံု႔ပန္းေတြအပၚမွာ ေစတနာ အျပည့္အဝနဲ႔ ေက်းဇူးတုန္႔ျပန္လိုက္တာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အတိုင္းအဆမသိ ေက်းဇူးတင္ေနမိတယ္။” ဟူ၏။
